دانلود رمان مربای پرتقال از بهار محمدی

دست روغنی و سیاهش را، با لباس کار آبی رنگش پاک می‌کند. - اوستا من کارم تمومه... دیگه کدومو درست کنم؟ مرد لاغر اندام با خوش رویی نگاهش می‌کند و به ماشین بیرون گاراژ اشاره می‌زند. - اینجا دیگه کار نداری پسر. اگه یه دستی به اون پارسه بکشی صاحابش عصری میاد ببرتش. سیاوش با پشت دست عرق پشانی‌اش را می‌گیرد. - رواله اوستا. آفتاب سر ظهر مستقیم در مغزش می‌تابد. دوست دارد خودش را در استخر یخ رها کند... دست به کمر می‌گرد و نگاهی به آسمان می اندازد. - مَصبِتو شکر. اینم لابد حکمته دیگه! ما سگ کی باشیم بخوایم شکایت کنیم؟ قمقمه‌ی پلاستیکی را از روی سکو برمی‌دارد....